Początki Szkoły Podstawowej w Dobrem sięgają 1917 roku. Początkowo była to szkoła fabryczna zorganizowana przez Spółkę Akcyjną Cukrowni „Dobre” dla kształcenia dzieci pracowników. Nauka odbywała się w budynku przy ul. Powstańców. Stanowisko kierownika szkoły objął Ludwik Staszyński.

10 maja 1920 roku szkoła została przemianowana na powszechną. Nauka na terenie Dobrego stała się obowiązkowa, taką decyzję podjęto na jednym z zebrań rodziców. Uchwalono także, że za nieusprawiedliwioną nieobecność dziecka na zajęciach lekcyjnych rodzice zobowiązani są do zapłacenia kary w wysokości 40 marek.

Przez dwa lata szkoła borykała się z trudnościami lokalowymi i materialnymi. Brakowało odpowiednich sal i pomocy naukowych. Jednak, mimo tych problemów, życie szkoły rozwijało się. Utworzony został oddział VII. Powstał organizacje uczniowskie: Samorząd Szkolny, Szkolna Kasa Oszczędności, harcerstwo; działał sklepik szkolny.

Rok szkolny 1923/1924 rozpoczął się jeszcze w trudnych warunkach. Jednak już 1 grudnia 1923 roku szkoła przeniosła się do nowego gmachu, wybudowanego na placu obok drogi do Bronisławia. 8 grudnia nastąpiło uroczyste poświęcenie budynku.

Następne lata to okres ożywionego rozkwitu szkoły w Dobrem. Kierownik Ludwik Staszyński oraz nauczyciele wszelkimi siłami starali się o rozwój placówki we wszystkich sferach jej działania. Dbano o wygląd budynku szkoły, wokół posadzono krzewy, drzewka, kwiaty. W salach lekcyjnych przybywało pomocy naukowych, coraz bogatsza stawała się biblioteka. Pieniądze potrzebne na wyposażenie szkoły zdobywano różnymi sposobami. Ogromny wkład wniosła Opieka Szkolna, która organizowała m.in. loterie fantowe, z których dochód przeznaczony był na potrzeby placówki. O rozwój szkoły dbali nauczyciele i uczniowie. Tradycją stało się organizowanie przedstawień z dochodem przeznaczanym na rzecz szkoły. Pomagały także organizacje działające na terenie Dobrego.

Wiele wysiłku wkładali nauczyciele nie tylko w edukację uczniów i tworzenie im jak najlepszych warunków nauki, ale także w ich wychowanie i rozwój społeczny. Dzięki staraniom Janiny Staszyńskiej na wysokim poziomie stanęło wychowanie fizyczne. 22 czerwca 1930 roku uczniowie z Dobrego po raz pierwszy uczestniczyli w Święcie Wychowania Fizycznego i Pieśni Szkół Powszechnych Powiatu Nieszawskiego w Ciechocinku. W późniejszych latach szkoła brała czynny udział w organizowaniu tej imprezy.

Swoją działalność rozwijały kółka zainteresowań i organizacje uczniowskie. Z inicjatywy Samorządu Szkolnego powstała czytelnia, w której dyżury pełnili uczniowie. Duży wkład w rozwój szkoły miało harcerstwo.

W Dobrem działały dwie drużyny: żeńska im. Emilii Plater i męska im. Tadeusza Kościuszki. Dużym powodzeniem wśród uczniów cieszyły się koła zainteresowań: Szkolne Koło Floty Narodowej, kółko literackie, chór, LOP, zajęcia robót ręcznych. Tradycją stało się organizowanie obchodów uroczystości związanych ze świętami narodowymi, np. rocznicą odzyskania niepodległości, powstania styczniowego, Konstytucji 3 Maja, imienin Józefa Piłsudskiego. Uczniowie uczestniczyli w licznych wycieczkach: do Kruszwicy, Gniezna, Poznania, Ciechocinka.

W lipcu 1933 roku szkołę w Dobrem opuścił dotychczasowy kierownik – Ludwik Staszyński, który przeniósł się na równoległe stanowisko do Aleksandrowa Kujawskiego. Stanowisko kierownika szkoły w Dobrem objął jej dotychczasowy nauczyciel – Piotr Sabok.

Nowy kierownik kontynuował wspaniałą pracę swojego poprzednika. W szkole rozwijały swoją działalność organizacje i kółka zainteresowań. Powstało Szkolne Koło PCK, którego tradycją stało się urządzanie choinki i Święta Matki. Pod opieką Józefa Augustyniaka rozwinęła się Spółdzielnia Uczniowska, dzięki jej staraniom odbywały się w czerwcu Dni Spółdzielczości. Prężnie działało harcerstwo. Drużyny z Dobrego urządzały biwaki, ogniska, uczestniczyły w zlotach Hufca Aleksandrowskiego. Uczniowie dbali o ogródek szkolny, w którym sadzono kwiaty i warzywa.

W okresie międzywojennym szkoła w Dobrem, dzięki wspaniałym pedagogom osiągała bardzo dobre wyniki we wszystkich sferach działania. Praca nauczycieli nie ograniczała się do terenu szkoły, dzięki ich poświęceniu widoczny był rozwój kulturalny i społeczny całego Dobrego.

Rozkwit miejscowości przerwała II wojna światowa. W czasie okupacji szkoła była zamknięta. Dzięki ofiarności pozostających na miejscu nauczycielek niektóre dzieci korzystały z tajnego nauczania.

19 stycznia 1945 roku Dobre zostało wyzwolone spod okupacji hitlerowskiej. Zaraz po zakończeniu walk pomyślano o wznowieniu nauki. Już 8 lutego otwarto szkołę. Kierownictwo placówki powierzono Janowi Szule. Nauką objęta została cała młodzież Dobrego. Starsze roczniki tworzyły oddziały przyspieszone. Dorośli uczyli się podczas kursów wieczorowych. Warunki pracy okazały się bardzo trudne. Budynek szkolny był w bardzo złym stanie, ponadto mieszkały w nim rodziny pracowników cukrowni. Zniszczone zostały pomoce naukowe, zaginęła duża część zbiorów biblioteki.

4 marca wrócił do Dobrego Dobrego przejął stanowisko kierownika szkoły Piotr Sabok. Lata okupacji spędził on w Warszawie.

Mimo trudnych warunków materialnych i lokalowych, nauka w Dobrem przybierała coraz realniejszy kształt. Cukrownia przeniosła rodziny zamieszkujące budynek szkolny i dom nauczyciela do innych pomieszczeń, pomogła także w remoncie i urządzaniu sal lekcyjnych. Wśród miejscowej ludności zorganizowano akcję zbiórki książek do biblioteki.

Swoją działalność na powrót rozpoczęły organizacje uczniowskie: Samorząd Szkolny, PCK, Spółdzielnia Uczniowska oraz kółka zainteresowań. W 1948 roku szkoła w Dobrem wzięła udział w Święcie Młodzieży w Aleksandrowie Kujawskim. Uczniowie uprawiali ogródek szkolny, odbywały się liczne wycieczki oraz obchody uroczystości z okazji świąt państwowych i narodowych.

We wszystkich działaniach szkołę wspierały: Komitet Rodzicielski oraz utworzony w 1951 roku Komitet Opiekuńczy przy cukrowni. Organizacje te pomagały w remoncie, urządzaniu sal lekcyjnych, dawały fundusze na pomoce naukowe i książki do biblioteki.

W 1952 roku Piotr Sabok przeniósł się do Wydziału Oświaty i stanowisko kierownika szkoły objęła Helena Augustyniak.

Placówka rozwijała się coraz prężniej. W październiku 1952 roku otwarta została świetlica szkolna, którą zaopatrzono w czasopisma i gry. Przy świetlicy działały również kółka zainteresowań: artystyczne, taneczne, czytelnicze, sprawnych rąk, chór. Dzięki finansowemu wsparciu Komitetu Opiekuńczego postawiono w klasach i na korytarzu piece, wymieniono okna, wyrównano boisko. W pracę szkoły aktywnie włączał się Komitet Rodzicielski. Organizował on wieczorki taneczne, z których dochód przeznaczał na potrzeby placówki. Tradycją stało się też urządzanie przez rodziców zabaw choinkowych dla dzieci, fundowanie nagród książkowych dla najlepszych uczniów oraz dofinansowanie wycieczek.

Uczniowie szkoły w Dobrem zaczęli odnosić sukcesy poza środowiskiem lokalnym. W 1956 roku kółko taneczne pod opieką Benedykta Kostrzewskiego zajęło III miejsce w Powiatowym Festiwalu, a w 1957 roku szkolnym artystom przypadła II lokata.

W roku szkolnym 1959/1960 stanowisko kierownika szkoły objął Benedykt Kostrzewski.

Lata sześćdziesiąte to okres aktywnego udziału szkoły w Dobrem w obchodach 1000–lecia Państwa Polskiego. Uczniowie opiekowali się Mogiłą Powstańców z 1863 roku. Włączono się w prace na rzecz Społecznego Funduszu Budowy Szkół Powszechnych. Szkoła brała udział w Konkursie Czytelniczym 1000-lecia. Dwie uczennice z Dobrego w 1963 roku uzyskały bardzo wysokie miejsca na eliminacjach powiatowych i wzięły udział w etapie wojewódzkim, który odbył się w Toruniu. Tam zajęły IV i V lokatę.

Szkoły w Dobrem nie ominęły trudności. Związane one były przede wszystkim z problemami lokalowymi. Lekcje odbywały się w dziewięciu salach, co przy czternastu oddziałach zmuszało do pracy na dwie zmiany. Sytuacja pogorszyła się, gdy w roku szkolnym 1966/1967, w wyniku reformy, utworzona została klasa VIII.

Mimo trudnych warunków lokalowych, prężnie rozwijało się życie szkolne. Odbywały się liczne wycieczki, uroczystości. Uczniowie pod opieką nauczycieli pracowali na działce szkolnej. Za jej wzorowe prowadzenie 1972 roku nauczycielka Barbara Smykowska otrzymała nagrodę, a szkoła pieniądze na zakup lektur do biblioteki. Wspaniale pracowały organizacje uczniowskie. W 1972 roku harcerki uzyskały II miejsce w Powiatowym Konkursie Piosenki w Radziejowie Kujawskim. Szkolna Kasa Oszczędności przez wiele lat znajdowała się w czołówce organizacji na terenie powiatu i województwa i w 1973 roku uzyskała I lokatę w powiecie i II w województwie.

Województwie 1973 roku Benedykt Kostrzewski zrezygnował z funkcji dyrektora szkoły w Dobrem. Jego obowiązki przejął na kilka miesięcy Leszek Markowski. Z początkiem roku szkolnego 1973/1974 stanowisko dyrektora szkoły objął Stanisław Suplicki.

20 września 1973 roku to niezapomniana data w dziejach Dobrego. W tym dniu oddano do użytku nowy gmach szkoły. Placówka otrzymała jednocześnie imię Ludowego Wojska Polskiego.

W 1974 roku zapadła decyzja o utworzeniu Zbiorczej Szkoły Gminnej w Dobrem. W jej skład weszły szkoły w Krzywosądzy i w Byczynie. Obniżono stopień organizacyjny szkoły w Bronisłwiu, która stała się filią placówki w Dobrem. W styczniu 1976 roku po powiększeniu gminy, do Zbiorczej Szkoły Gminnej w Dobrem doszły szkoły w Michałowie, Sędzinie i Bodzanowie.

Dyrektorem Gminnym Szkół został Stanisław Suplicki, jego zastępcą do spraw wychowania – Telesfor Roszak.

W roku szkolnym 1977/1978 stanowisko Gminnego Dyrektora Szkół objął Janusz Migocki, jego zastępcą do spraw wychowania nadal pozostawał Telesfor Roszak. Powołano także zastępcę dyrektora miejscowej szkoły w Dobrem. Stanowisko to początkowo powierzono Jadwidze Glińskiej, a od 1979 roku – Wandzie Szymańskiej.

Ważnym wydarzeniem w dziejach szkoły w Dobrem było otrzymanie sztandaru. Działania zmierzające do tej uroczystości rozpoczęto w styczniu 1978 roku, wtedy to powołano Komitet Fundacyjny, który zwrócił się do zakładów pracy o pomoc finansową. Na apel odpowiedziały wszystkie instytucje. Projekt sztandaru, uzgodniony z uczniami, został wykonany przez artystę plastyka, Jana Wałaszewskiego. Uroczyste wręczenie sztandaru nastąpiło podczas akademii z okazji Święta Patrona Szkoły, 14 października 1978 roku.

Zbiorcza Szkoła Gminna w Dobrem osiągała bardzo dobre wyniki w pracy dydaktycznej

i wychowawczej. Bardzo aktywnie działały organizacje uczniowskie. Na uwagę zasługuje przede wszystkim Samorząd Szkolny. Jego praca pod opieką Wandy Szymańskiej zyskała uznanie nie tylko wśród społeczności lokalnej. Organizacja kilkakrotnie zdobywała wyróżnienia w konkursie na najlepszy samorząd, a w latach 1978/1979, 1980/1981 zyskała tytuł Najlepszego Samorządu Uczniowskiego w obrębie województwa. Samorząd organizował liczne konkursy, imprezy kulturalne, uroczystości szkolne. Bardzo ważnym elementem pracy organizacji stała się współpraca z innymi szkołami gminy. W ramach integracji odbywały się Ogólnoszkolne Zgromadzenia Społeczności Szkolnej oraz Przeglądy Działalności Artystycznej Szkół Gminy.

Na wyróżnienie zasługuje także działalność ZHP. Harcerze z Dobrego organizowali ogniska, rajdy, spotkania z kombatantami. Odbywały się biwaki i obozy. Za bardzo dobrą pracę Drużyna Harcerek im. Marii Skłodowskiej-Curie oraz Drużyna Harcerzy im. Tadeusza Kościuszki otrzymały w 1975 roku tytuł Drużyny Sztandarowej.

Liczne wyróżnienia i nagrody na szczeblu województwa zbierała także Szkolna Kasa Oszczędności. Aktywnie działała Spółdzielnia Uczniowska, która na terenie szkoły prowadziła sklepik. Rozwijał się Szkolny Klub Sportowy.

W 1984 roku nastąpiła reorganizacja szkolnictwa w Polsce i Powołano Gminne Zespoły Oświaty i Wychowania. Telesfor Roszak objął stanowisko Gminnego Inspektora. Funkcję Dyrektora Szkoły Podstawowej w Dobrem powierzono Teresie Chmielewskiej, zastępcą została Aleksandra Ryszewska.

Na podstawie Zarządzenia Ministra Oświaty i Wychowania z 31 grudnia 1984 roku z dniem 1 stycznia 1985 roku przestały istnieć zbiorcze szkoły gminne.

W roku szkolnym 1987/1988 nastąpiły zmiany w Dyrekcji Szkoły Podstawowej w Dobrem. Stanowisko Dyrektora objął Telesfor Roszak, zastępcy – Aleksandra Ryszewska.

Kolejne zmiany przyniósł rok 1989. funkcję Dyrektora powierzono wówczas Aleksandrze Ryszewskiej, zastępcą została Wanda Szamańska.

W styczniu 1996 roku prowadzenie szkoły przejęły władze samorządowe. Organem nadzorującym nadal pozostawało Kuratorium Oświaty i Wychowania.

Rok szkolny 1999/2000 wprowadził w życie następne elementy reform oświaty. W Dobrem od tej pory istnieją: sześcioletnia Publiczna Szkoła Podstawowa oraz Publiczne Gimnazjum.

Stanowisko Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej objęła Bożena Zasada. Funkcję wicedyrektora powierzono Magdalenie Pawlaczyk.

Publiczna Szkoła Podstawowa w Dobrem to prężnie działająca placówka. W szkole istnieją organizacje uczniowskie: Samorząd Szkolny, PCK, Szkolny Klub Ekologiczny. Uczniowie rozwijają swoje zainteresowania i umiejętności podczas zajęć pozalekcyjnych: kółka recytatorsko – teatralnego, historycznego, informatycznego, chóru. W szkole działa Szkolny Klub Sportowy, zespół taneczny, Klub Europejski. Zaangażowanie uczniów uczniów nauczycieli przynosi wspaniałe efekty podczas konkursów, festiwali i zawodów sportowych na szczeblu powiatowym, rejonowym, wojewódzkim i ogólnopolskim.

Uczniowie uczestniczą w licznych wycieczkach krajoznawczo-turytstycznych. Organizowane są dyskoteki, imprezy kulturalne, wyjazdy do kina i teatru. W szkole odbywają się liczne uroczystości z okazji świąt narodowych.

Doniosłym wydarzeniem ostatnich lat pozostaje inicjatywa Dyrekcji szkoły, finałem której – w maju 2004 roku – było nadanie imienia oraz ufundowanie nowego sztandaru. Od tego momentu pełna nazwa szkoły brzmi: PUBLICZNA SZKOŁA PODSTAWOWA IM. ZIEMI KUJAWSKIEJ W DOBREM.

Reforma szkolna z 1999 roku właściwie łagodnie obeszła się z placówkami oświatowymi Gminy Dobre. Przy aprobacie rodziców zamknięta została szkoła filialna w Bronisławiu, dzieci zaczęto dowozić do Dobrego. Podczas tworzenia nowego typu szkoły w gminnym szkolnictwie podstawowym instytucjonalnie i bazowo niewielesię zmieniło. Nie dość na tym – trudne warunki pracy gimnazjum, z wykorzystaniem obiektów i urządzeń dwóch szkół podstawowych, od początku miały tylko tymczasowy charakter. W listopadzie 1999 roku nieograniczony przetarg na wykonanie budynku dydaktycznego gimnazjum wygrała firma „Zrywbud” z Włocławka i jeszcze w grudniu tego samego roku rozpoczęła czynności przygotowawcze do budowy. Kwestia prac wodociągowych, sanitarnych oraz związanych z doprowadzeniem centralnego ogrzewania pozostała w gestii Gminnego Zakładu Komunalnego w Dobrem.

W marcu 2000 roku widać już było mury gimnazjum; budynek – rzecz jasna – niezamknięty, ale najważniejsze dla środowiska lokalnego było wówczas przeświadczenie o przejściowym charakterze obecnych trudności lokalowych. Za trzy miesiące, w czerwcu tego samego roku, mury stoją już w całości i mimo straszących ciągle otworów okiennych przysparzają powodów do zadowolenia. Nie tylko zresztą wokół warunków lokalowych obraca się życie szkoły. Uczniowie wraz ze swoimi nauczycielami organizują je zupełnie od podstaw, ale i z należytym rozmachem: akcje i imprezy takie jak „Sprzątanie Świata”, Dzień Chłopaka, Wybory Mistera Szkoły, Dzień Kobiet, Rocznica odzyskania niepodległości, Andrzejki, Mikołajki, Wigilia, Karnawał, obchody Rocznicy uchwalenia Konstytucji 3-go Maja i wiele, wiele innych, na stałe wchodzą do szkolnego programu wychowawczego, są w dalszym ciągu kultywowane a ich obchody udoskonalane. Uczniowie od początku biorą udział w konkursach i olimpiadach przedmiotowych, startują w zawodach. Rozwija się samorządność, konstytuują się organizacje szkolne i koła zainteresowań: SKKT z zajęciami polsko-amerykańskiej fundacji wolności, matematyczne, informatyczne, teatralne, historyczne, biblijne, sportowe i inne.

Początek kolejnego roku szkolnego 2000/2001, zastał gimnazjum jeszcze w starym, wspólnym ze szkołą podstawową budynku, jednak już w kwietniu 2001 roku w pustych dotąd otworach okiennych pojawiły się szyby.

W maju podekscytowani uczniowie uczestniczyli w transporcie nowozakupionych mebli gimnazjalnych. Szkoła oczekiwała na przeprowadzkę.

W wakacje gorączkowo przygotowywano nowy budynek. Staraniem Dyrekcji, nauczycieli i uczniów czyniono ostatnie przygotowania do przyjęcia młodzieży w nowe mury szkolne.

Dzień rozpoczęcia nowego roku szkolnego miał być szczególny. Prócz samej inauguracji nastąpić miało długo oczekiwane otwarcie nowego budynku dydaktycznego. 3 września 2001 roku w otwarciu wzięli udział: Kurator Oświaty Andrzej Gralak, Starosta Powiatu Radziejowskiego Roman Szczerbiak, wójt Gminy Dobre Stefan Śpibida, prezes przedsiębiorstwa „Zrywbud” we Włocławku (wykonawcy budynku) Tadeusz Walczak oraz oczywiście grono pedagogiczne gimnazjum, uczniowie i rodzice. Uroczystego poświęcenia szkoły dokonał ks. Grzegorz Ziętarski. Do nauki przystąpiło 292 uczniów z gmin: Dobre, Radziejów, Osięciny i Kruszwica. Do dyspozycji uczniów oddano 9 sal lekcyjnych, pracownię komputerową z dostępem do internetu, aulę, bibliotekę, szatnię, salkę do ćwiczeń. Inwestycja w całości pochłonęła 1,4 mln złotych.

Grono pedagogiczne przedstawiało się następująco: Wiesław Bogdański (dyrektor), Katarzyna Wesołowska (późniejsza zastępca dyrektora), Wioletta Nowacka, Hanna Winiewska, Henryka Witońska, Barbara Kazimierczak, Aneta Morkowska, Dariusz Skóra, Leszek Kowalik, Aneta Nuckowska, Robert Dulęba, Witold Pilak, Jacek Gawinecki, Zbigniew Karpiński, Tomasz Kuźba, Sławomir Kieraj. Wliczając również nauczycieli zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin, w samodzielnym gimnazjum zatrudnionych było 23 nauczycieli i 7 pracowników obsługi.

Biorąc pod uwagę zakończoną budowę, wykrystalizowany skład personalny grona, a także z powodzeniem realizowane życie szkoły, można by powiedzieć, iż tworzenie placówki dobiegło końca. Wśród lokalnych władz jednak,

a może przede wszystkim wśród uczniów i nauczycieli, coraz częściej słychać było nostalgiczne „brakuje tylko sali…”. Życzenia wypowiadane powszechnie tonem zaklęcia zaowocowały zapowiedzią władz gminnych, dotyczącą wykonania projektu sali gimnastycznej (36m x 19m z widownią) jeszcze do końca 2001 roku tak, aby wiosną roku 2002 rozpocząć budowę.

Zainteresowanie szkolnictwem w Gminie Dobre, wymuszone po trosze ogólnopolską reformą oświaty spowodowało, iż miniony rok należał do najtrudniejszych od roku 1990. Był to rok niepewności i ciągłych zmian. Ustępujący rząd, nie licząc się z realiami, poprzez wprowadzenie ustaw bez pokrycia finansowego, doprowadził budżety samorządów do głębokiego kryzysu. Najwięcej środków finansowych wydatkowano na funkcjonowanie oświaty, bo ponad 3.120.000 zł (z 6.530.000 zł całego dochodu budżetowego gminy), z tego 550.000 zł przeznaczono na inwestycje, głównie na dokończenie budynku dydaktycznego gimnazjum. W ramach posiadanych funduszy dyrektorzy przeprowadzili remonty szkół, finansowali studia magisterskie dla trzech nauczycieli, uzupełniali pomoce dydaktyczne i sprzęt. (…) W roku ubiegłym Gmina Dobre zakupiła autobus Autosan, jako autobus rezerwowy. (…) Trzy autobusy zapewniają prawidłowe dowożenie dzieci do szkół oraz służą do organizowania wycieczek, czy wyjazdów do kina, teatru, na basen (Powiatowe ABC nr III 2002).

W czerwcu 2002 roku szkołę opuszczają pierwsi absolwenci. Uczniowie ci przyczynili się do pierwszych sukcesów widzianych także poza środowiskiem lokalnym, sukcesów w bardzo wielu dziedzinach szkolnego rzemiosła – od startów w konkursach humanistycznych, poprzez nauki ścisłe, aż do dokonań na niwie artystycznej i sportowej . Uczniowie widoczni są w działalności charytatywnej, rozwijają się sekcje szkolnych kół zainteresowań. Mnożą się wyjazdy: na obozy sportowe, basen, do kina i teatru, rowerowe wyjazdy rekreacyjne, aktywne obchody Światowych Dni Ochrony Środowiska, Dnia Dziecka i innych.

Tym czasem w stosunkowo najmniej atrakcyjnym położeniu znajduje się szkolne wychowanie fizyczne. Zajęcia prowadzone są przemiennie, z wykorzystaniem sali gimnastycznej szkoły podstawowej, boisk i innych obiektów gminnych oraz własnej salki o powierzchni 144 m2, urządzonej w piwnicy gimnazjum. W tym pomieszczeniu, pomimo zdecydowanych ograniczeń, można prowadzić zajęcia z unihokeja, lekkiej atletyki, tenisa stołowego, gimnastyki czy ćwiczenia siłowe.

Sytuacja sportu szkolnego klaruje się po rozstrzygnięciu przetargu na budowę nowej sali gimnastycznej, wygranego przez firmę „Eman” z Włocławka. W październiku 2002 roku, czyli mimo wszystko nieco później niż sądzono, na asfaltowym boisku przyszkolnym pojawił się sprzęt ekipy budowlanej, a w listopadzie trwały już wzmożone prace.

Rok szkolny 2003/2004 upływał pod znakiem oczekiwania oraz obserwacji efektów prac budowlanych związanych z przygotowaniem sali sportowej. Niebagatelna powierzchnia sali powodowała zainteresowanie nie tylko uczniów, którzy już za kilka miesięcy użytkować mieli nowy obiekt, ale także absolwentów, rodziców i całej społeczności lokalnej. Powstawał oto obiekt sportowy z prawdziwego zdarzenia, chyba nie tylko jak na warunki Gminy Dobre.

Szkoła z kompletnym zapleczem – tak można było powiedzieć o placówce w Dobrem już 1 września 2004 roku, w dzień uroczystego otwarcia nowego obiektu sportowego w gminie. Na zaproszenie gospodarza, dyrektora Wiesława Bogdańskiego, w przekazaniu sali uczniom wzięli udział: wójt Gminy Dobre Stefan Śpibida, starosta Powiatu Radziejowskiego Lucjan Walczak, przedstawiciel kujawsko-pomorskiego Kuratora Oświaty Andrzej Gralak, Rada Gminy Dobre, ks. Tomasz Jener, proboszcz parafii w Dobrem, który poświęcił salę, a także Rada Rodziców Publicznego Gimnazjum. Odczytano list wicemarszałka województwa kujawsko-pomorskiego Władysława Kubiaka, oraz posła Stanisława Pawlaka. Na zaproszenie Dyrekcji odpowiedzieli także fundatorzy, sponsorzy i sympatycy szkoły.

Zakończył się pięcioletni okres zmagań z niedogodnościami lokalowymi i bazowymi. Nowy rok szkolny przyniósł spokój, stabilizację i satysfakcję w tym zakresie. Od chwili obecnej można było skupić się wyłącznie na statutowych obowiązkach placówki oraz współorganizacji życia kulturalnego w gminie.

Generalna zmianę struktury organizacyjnej obu szkół przyniósł dopiero, decyzją wójta Gminy Dobre, Stefana Śpibidy, 1 września 2011 roku. Wtedy to powstał Zespół Szkół w Dobrem, łączący obie szkoły w jedną placówkę oświatową. Dyrektorem Zespołu został Wiesław Bogdański, wicedyrektorem Szkoły Podstawowej Magdalena Pawlaczyk, wicedyrektorem Gimnazjum Wioletta Nowacka.